امروز جمعه بود طبق رسم ورسومات ماایرانیها عصر پنج شنبه وصبح جمعه سری به خوفته گان در قبرستانها میزنیم وبا خواندن فاتحه ای برای انها طلب مغفرت میکنیم اما نمیدانم شاید شماهم متوجه شدید وقتی
وارد قبرستان میشوید ارامشی باور نکردنی به شما دست میدهد من که همیشه وقتی سر قبور میرم از همه چیز فراموش میکنم این حرفها رو زدم تا مقدمه ای باشد برای عرایضم به این عکسها نگاه کنید
کوچک
،بزرگ ،بچه وپیر همه در این ارامستان خوابیدند روزگاری اینها هم مثل من وشما روی زمین خدا راه میرفتن برو بیایی داشتن اما امروز.....من وشما خیلی از این قبرها رونمیشناسیم که متعلق به چه کسی است اینهمه جون کندن و ثروت اندوزی حالا از هر راهی برای چی برای کی اشتباه نکنید من منظورم این نیست که زحمت نکشیم کار نکنیم اماکمی هم فکر کنیم اخر وعاقبت همه ما اینجاست
با ورکنید اگه بخواهید به یه مسافرت چند روزه برید یه ساک پر از لباس ومایحتاج سفر رو بهمراه بر میدارید هنوز هم نگرانید اما این چند روز که ما در این دنیا مهمانیم وسفری بس بزرگ در پیش رویمان است اما اصلا فکر توشه راه نیستیم اگه تمام کره زمین رو هم بناممان بزنن بازم کممان هست اما افسوس که ............من همیشه این شعر یادم میاد که چنان بساط تجمل بچین در این عالم ، که دست وپا گم نکنی به وقت بر چیدن
بیایید فکر سفر باشیم برای همه اسیران خاک طلب مغفرت وبخشش میکنیم وامید واریم ما هم که به این منزلگاه رسیدیم دلی ارام وقلبی مطمئن داشته باشیم
یا حق