روزگاری نه چندان دور کوچه پس کوچه های این روستا پر بود از هیاهوی بچه ها،مردان وزنان پرتلاشی که قانع بودند به لقمه ای نان اما با گذر زمان کودکان این دیار هم یکی یکی بزرگ شدند وهر کدام در پی گرفتاریهای زندگی ماشینی وپر درد سر امروزی به ناچار روستای زیبایشان را با زندگی شهر نشینی و پر از گرفتاری معاوضه کردند امروز وقتی به این روستا امدم تا چند تا عکس تهیه کنم هزار اما واگر در سر پروراندم که اگر دولتمردان ما برنامه ریزی صحیح وحساب شده ای برای جلو گیری از مهاجرت روستا ئیان میکردند امروز روستاهای ما خالی ازسکنه نمیشد هنوز هم دیر نیست کاش قدمی بردارند
تا دوباره روستاهایمان همانند قبل جانی دوباره گیرد