دیدن این خرابه ها شاید برای بعضی جالب نباشه یا فکر کنن بخاطر نبودن سوژه است نه بخدا اینطور نیست
گاهی ناخود اگاه انسان دلش برای اینطور جاها تنگ میشه وقتی به این خانه های خشت وگلی نگاه میکنی هزار جور سوال
جورواجور به ذهنت میاد وقتی از کنار این مخروبه ها گذر میکنی میتونی تصویری زیبا از آدمهایی رو در ذهنت ببینی
که بدور از تشریفات امروزی زندگی میکردن وبا یه لقمه نون جو خدا روهزار مرتبه شکر میکردن هنوز هم میتونی صدای
هیاهوی بچه هایی رو بشنوی وببینی که روی تلی از خاک گرم بازی اند پس زندگی جریان دارد چه ما باشیم چه نباشیم
چه ببینیم وچه نبینیم امــــــــا تنها خوبیهاست وخاطرات خوش زندگی ودیگر هیچ