ارسالی از طرف حاج علیرضا عباسی اول
سپاس خدایرا که خواستید خاطره ای یاد کنم
از عزیزان به خون خفته ی این دیار یاد کنم
بدین سبب چنان شور وشوقی افتاد بر دلم
کز جوانان وغیور مردان آن دوران یادکنم
چو عهد کردم که در هر جاومکان این دیار
از شجاعت ،شهامت وایثارها یادکنم
زهر کس بپرسی زآن روزها گوید یادش بخیر
خواستم از صلابت،مروت وجوانمردیها یاد کنم
امام گفت جنگ نعمتی است بهر این دیار
به گفته ی امامم خواستم از نعمتهای آن دوران یاد کنم
در و دیوار این دیار پر از خاطره هاست
شکر خدا توفیق شد از شهیدان یادکنم
زدلهای سوخته ی مادر وپدرو همسران
زاشک دیده ی چشم انتظار یتیمان یاد کنم
شهیدان دریای بی کرانه ی لطف خدایند
من حقیر چگونه توانم ازاین بی کرانه ها یادکنم
هر چه بر دل وزبانم جاری شد آن روز
لطف یزدان وشهیدان بود که توانم یادکنم
زبانم قاصر است ازاینهمه لطف وسپاس
شرمنده ی شما وشهیدانم که چگونه یاد کنم
گر به کعبه ی دلها سفر کنم روزی
آنجاست که زلطف ومرحمت شماعزیزان یادکنم
عزت وسر بلندی برای همه شما همشهریها از درگاه ایزد منان آرزومندم.
با ارزوی سلامتی برای ازاده سرافرازمان حاج علیرضا عباسی