در اين راستا بايد با سوژه يابي و ايده پردازي وشريك كردن حلقه مخاطبين در حك و اصلاح آنها، امكان احرايي

شدن وعملياتي شدن آنها را فراهم نمود. والبته بايد با وسواس بيشتري از طرح و پرداختن به مباحث غير ضرور

كه ممكن است به اين اهداف عاليه نيز صدمه بزند، اجتناب كنيم . با چنين رويكردي بايد سعي كنيم حتي از طرح

مباحثي كه نتيحه مهمي بر آن مترتب نيست ويا مسائلي كه ما شناخت دقيقي از آن نداريم – و لو دغدغه آن

را داشته باشيم - پرهيز كنيم . ورود به موضوعات و عرصه هايي كه اشراف اطلاعاتي نداريم ونمي توانيم آنرا

به خوبي مديريت كنيم و گاه اين ورود فرصت خوب پرداختن به آن ، توسط ديگران را مي گيرد ...